Soms valt er niet zoveel te zeggen. Soms heb je vooral behoefte aan iemand die er is en je vasthoudt. Soms is dat bij je verdriet, en soms is het gewoon prettig om geaaid te worden, liefde te voelen, te leunen of een andere vorm van lichamelijke aanraking te ontvangen.
Het kan spannend zijn om precies te vragen om wat je wil. Mag je zomaar om lichamelijke aanraking vragen? Kun je de ander vertrouwen dat die diens grenzen uitspreekt? Het is een oefening en het helpt als je het beiden kunt zien als navigeren. Je hoeft geen script te volgen. Als je twijfelt of het voor de ander nog oké is, kan je het altijd even checken: ‘Is het nog oké dat ik zo tegen je aanhang op de bank?’
Een docent van me zei eens dat als zij en haar man elkaar met woorden niet meer kunnen bereiken, ze hem dan vraagt haar voeten vast te houden. In zulke nabijheid kan je hart soms weer verzachten. En zulke mooie verzoeken zijn helemaal niet aan romantische relaties voorbehouden (hoewel de maatschappij soms doet denken van wel). Ik breek graag een lans voor de vriendschappelijke aanraking. Hoe fijn om elkaar zoiets wezenlijks te geven: elkaar vast te houden, te kroelen, te aaien. Als holistisch masseur zie ik ook wat de aanraking met mensen doet…
Mocht je op dit moment niet iemand in je omgeving hebben met wie je aanraking kan uitwisselen, en wel die behoefte hebben, denk dan ook eens aan een holistisch masseur. Ik kan mijn collega’s van Het Holos Huis ontzettend aanraken (haha, deze typo laat ik staan, maar ik bedoelde natuurlijk aanraden). Je vindt een holistisch masseur bij jou in de buurt hier.