Soms is steun samen iets ondernemen. Hoe het er precies uitziet, verschilt van moment tot moment.
Voor de een is het iets doen met een speciale herinnering. Voor de ander zijn het de gewone dingen en het gevoel ‘met de normale wereld’ mee te blijven doen. Het kan eruit zien als wandelen of de bios.
Het kan fijn zijn het te hebben over hoe zoiets eruit ziet, bijvoorbeeld de ruimte te hebben een afspraak (last minute) af te zeggen. Of überhaupt de dag zelf pas te zeggen of je wil gaan. Het gevoel gewoon weg te mogen gaan als het genoeg geweest is. Zulke afspraken kunnen helpen. Of juist een lekker strak ritme: elke maandag gaan we samen sporten/naar de film. Weet je lekker waar je aan toe bent en wanneer je weer iemand aan je zij hebt. Kan ook lucht geven.
Het kan heel behulpzaam zijn om een vocabulaire te krijgen voor die nuances. Dat je niet denkt van: ik wil geen mensen zien, DUS ik kan geen steun ontvangen, bijvoorbeeld. Het kan zoveel vormen aannemen! Ook als je steun wil bieden kan het fijn zijn om wat concrete voorstellen te doen. Om het te hebben over last minute afzeggen, bijvoorbeeld.