Meteen naar de inhoud

De ‘Sterkte+’-Verlieskaart

  • Sterkte

Tekst: Babet te Winkel
Illustratie: Tijana

Wat kan je iemand nog meer wensen dan sterkte? Daarover gaat deze kaart.

‘Daarom wens ik je ook zachtheid, zoveel liefde en een rustpunt in de pijn. Ik hoop dat je weet dat het er allemaal mag zijn.’

‘Sterk zijn’ heeft in de westerse wereld vaak de connotatie van: kiezen op elkaar. De beuk erin! Oplossen! De schouders eronder. Niet huilen nu. Adem inhouden. Even volhouden en dan is het voorbij…

En soms is dat precies wat je nodig hebt om de situatie door te komen/te overleven/wat er lukt/een overlevingsmodus. En dat verdient niets dan liefde.

We hebben in rouw ook kracht nodig, dat geloof ik zeker. Rouw vraagt zoveel van je. ‘Grief is love in its wildest form,’ zei Megan Devine niet voor niets, ons daarmee wijzend op de wildheid, onvoorspelbaarheid en levensveranderende ervaring die rouw kan zijn.

Maar: aan de standaard van ‘sterk zijn’ in onze maatschappij wil ik tegenwicht bieden. Mij heeft het op het verkeerde spoor gezet. Het creëerde een beeld van hoe met pijn om te gaan en een ideaal van ongeraaktheid. Waardoor verbinding maken met de pijn lastiger werd.

De kracht die we in rouw nodig hebben is misschien niet de kracht die we verwachten – die van kiezen op elkaar en tranen wegslikken. De kracht die ik voor me zie bij rouw gaat om de capaciteit om een herberg te zijn waar alle gevoelens op bezoek komen.

Het is de kracht van presentie. Van aanwezig blijven bij wat zich aandient (en daar hulp en ondersteuning bij durven vragen!). Van getuige zijn van alle veranderingen. Durven vertragen. Het ritme van het lijf volgend. Om ook te verzachten:

‘Daarom wens ik je ook zachtheid, zoveel liefde en een rustpunt in de pijn. Ik hoop dat je weet dat het er allemaal mag zijn.’