Een Verliesdiner is een diner met gelijkgestemden waarbij de rouw óp tafel mag, in plaats van eronder. Feestjes, diners en in gezelschap zijn kunnen soms een ware uitdaging zijn wanneer je aan het rouwen bent; bang om ‘de sfeer te bederven’ bijvoorbeeld. Door samen te komen met anderen die iets hebben verloren, mag alles wat er ís, er ook écht zijn. We dragen elkaar terwijl we tegelijkertijd worden gedragen door de groep. Samenzijn werkt helend. Samen verteren we, dat wat niet te verteren is.
Het Verliesdiner is gebaseerd op de overtuiging dat eten kan troosten. Ik denk dat iedereen gevoelsmatig wel een relatie legt tussen eten en comfort. Juist in rouw kan eten heel helend zijn. In andere culturen hebben ze mooie gerechten die horen bij tijden van rouw. Voor het Verliesdiner onderzoeken wij wat wij dichtbij huis aan eigentijdse eetrituelen in tijden van rouw vinden, en creëren we nieuwe vormen. Ook de associatie met smaaktermen als zoet, zuur en bitter (of bitterzoet) spelen een rol in de diverse gerechten die tijdens het diner* de revue passeren. Per editie leggen we verschillende accenten op gerechten en verwerken we deze thema’s ook aan de interactiemomenten tijdens het diner.
We dineren met 20 gasten, die allemaal iets verloren zijn. Wat je ook verloren bent, je bent welkom: een persoon (aan het leven of aan de dood), een versie van jezelf, een dierenmaatje, een werkidentiteit, je gezondheid, een langgekoesterde wens, een relatie…
* Wij werken samen met een chef die gespecialiseerd in de vegetarische en veganistische keuken.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.